Doğuştan görme engelli kardeşler Şaban Özdemir(50) ile Gülşen Yaşın(45), hasta yatağındaki anne ve babasının her türkü bakımını yapıyor. Şaban Özdemir, anne babasının hastane ve banka işleri gibi ev dışındaki ihtiyaçlarıyla ilgileniyor. Kardeşi Gülşen ise yemek, temizlik ve ilaçlarının kullanımı gibi evdeki ihtiyaçlarını takip ediyor.

Genetik olarak görülen göz damarı kuruması nedeniyle görme engelli olan 2 kardeşin hikayesi, hayatın zorluklarından yakınan insanlara ders verecek nitelikte. Toplumda, bakıma muhtaç olarak görülen görme engelli 2 kardeş, kendi ihtiyaçlarını karşılamaktan öte hasta yatağındaki anne babasının tüm ihtiyaçlarına da koşturuyor. Onlara ilaçlarını veriyor, yemeğini yediriyor, yatağını düzeltiyor, koluna girip doktora bile götürüyor. Çocuklarından da destek alan 2 kardeş, “Allah sağlık verdikçe anne babamızı yalnız bırakmayacağız.” diyor.

Harun ve Lütfiye Özdemir çiftinin çocukları olan Gülşen Yaşın ve Şaban Özdemir, sağlıklı bir kardeşlerinin daha olduğunu ancak 27 yaşında lösemi hastalığına yakalanıp hayatını kaybettiğini anlatıyor. Evli ve 2 çocuğu olduğunu söyleyen Gülşen Yaşın, ‘Ağabeyimle aramızda engelli olmayan bir ablam vardı, lösemi hastalığına yakalanınca hayatını kaybetti. Şimdi görme engelli 2 kardeşiz ve birbirimize destek olup anne ve babamıza bakıyoruz.” diyor.

Erkek kardeşinin yetişemediği işlere çocuklarının koşturduğunu anlatan Yaşın, “Sağlıklı olduğum sürece ailemin tüm ihtiyaçlarını, temizliklerini, yemeklerini sonuna kadar yapacağım. Onlar bize bu günlere kadar bakmış, büyütmüş okutmuş. Şimdi ben onları son zamanlarında bu hallerinde nasıl bırakabilirim.” şeklinde konuşuyor. Yaşın, hiçbir sağlık sorunu olmadığı halde yaşlanan-hastalanan anne ve babalarını terk edenlere ise ‘Allah merhamet versin’ diye dua ediyor.

Anne ve babasının hastalanması üzerine evine tekrar onların yanına taşıdığını anlatan Yaşın, “Rahatsızlandığında sürekli yanlarında kalıyorum. Çocuklarımı da buraya getirdim. Çocuklarımın kitaplarını kıyafetlerini taşıdık buraya. Annem gece kalkar düşer diye yatağımı onun yanına seriyorum ve takip ediyorum.” şeklinde kendini anlatıyor.

Hasta anne-babasının muayene işlemleri, banka ve ilaçları gibi ihtiyaçlarıyla çocuklarıyla birlikte ilgilendiğini aktaran Şaban Özdemir, babasının alzheimer hastası olduğunu ve son zamanlarını hatırlayamadığını söylüyor. “Onların son günlerinde; son demlerinde elimizden gelen evlatlık görevini yapmaya çalışıyoruz. Hayat mücadelemizi sürdürmek zorundayız” diyen Özdemir, yapamadıkları işlerde komşularının ve dostlarının kendilerine her türlü destek olduğunu ifade ediyor. Çağrı merkezinde çalıştığını söyleyen Özdemir, “İşten gelir gelmez hemen buraya geliyorum ve annem babamla ilgileniyorum.” diyor.

(CİHAN)